ความเป็นผู้มีมิตรดีเลย. ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อันภิกษุผู้มีมิตรดี พึงหวังข้อ
มิได้ว่า จักเจริญโพชฌงค์ 7 จักกระทำให้มากซึ่งโพชฌงค์ 7.
[521] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็ภิกษุผู้มีมิตรดี ย่อมเจริญโพชฌงค์
7 ย่อมกระทำให้มากซึ่งโพชฌงค์ 7 อย่างไรเล่า. ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อม
เจริญสติสัมโพชฌงค์ อันอาศัยวิเวก อาศัยวิราคะ อาศัยนิโรธ น้อมไปใน
การสละ ฯลฯ ย่อมเจริญอุเบกขาสัมโพชฌงค์ อันอาศัยวิเวก อาศัยวิราคะ
อาศัยนิโรธ น้อมไปในการสละ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้มีมิตรดี ย่อม
เจริญโพชฌงค์ 7 ย่อมกระทำให้มากซึ่งโพชฌงค์ 7 อย่างนี้แล.
จบทุติยอังคสูตรที่ 10
จบจักกวัตติวรรคที่ 5

รวมพระสูตรที่มีในวรรคที่ 5

1. วิธาสูตร 2. จักกวัตติสูตร 3. มารสูตร 4.ทุปปัญญสูตร
5. ปัญญวาสูตร 6. ทลิททสูตร 7. อทลิททสูตร 8. อาทิจจสูตร 9. ปฐม-
อังคสูตร 10. ทุติยองัคสูตร พร้อมทั้งอรรถกถา.